Alper Canıgüz: “Sevgili mazoşist ve egoist okurlara…”

“Tatlı Rüyalar”. Şahane. “Oğullar ve Rencide Ruhlar”. Harikulâde. “Gizliajans”. Müthiş. Eh, anladınız… Elbette, Alper Canıgüz.

Aslında Alper, Egoist Okur için “Efkar Karması”nı epey önce hazırladı. Fakat ben, her zamanki işleri karmakarışık edebilme becerimi kullandım ve bilgisayarımın hard disk’inin yanmasına sebep oldum. Bana pahalıya patlayan, dahası karmanın ve yazının gecikmesine sebep olan bu sakarlığı Alper’in anlayışla karşılayacağını biliyorum. Dert etmiyorum bile diyeceğim neredeyse ama şarkılar öyle dertli ki…

Gülenay Börekçi

“Ne zormuş bir efkar dekaloğu hazırlamak.”

On adet efkarlı parça seçmem gerekiyor. Peki nasıl olacak bu iş? Cem Karaca, Orhan Gencebay, Erkin Koray, Fikret Kızılok, Tom Waits, Miles Davis, Chet Baker ve daha birçok müzisyenden herhangi birinin külliyatından on şarkı sıralamak, ortalama bir depresifi intihara sürüklemeye yetebilir. Ya da ne bileyim, Blonde Redhead’in Misery Is A Butterfly ya da Miles Davis&Marcus Miller’in Music From Siesta albümlerinin adını vermek de öyle… Peki koca bir Türk Sanat Musikisi’nin, ilk iki nağmesiyle insanda kalan ömrünü alkol komasında geçirmenin çok da fena bir fikir olmayabileceğini düşündüren olağanüstü eserlerini ne edeceğiz? Hatta çok iyi bir Halk Müziği dinleyicisi sayılmamama rağmen, en azından önkol ve göğüs nahiyesinde birkaç jilet ve bir iki söndürülmüş sigara izi vaat eden on türkü seçebileceğime eminim. Ama sanki oradan gitmemek lazım.

Öbür türlüsü, yani bir “seçki” yapmaya çalışmak, insanın ister istemez kendine bir DJ’lik vehmetmesine neden oluyor. Hani birbiri ardına dinlendiğinde az çok aynı dünyalara ait, belli bir duygudurum salınımını gözeten, efkarlı bir “karışık albüm” listesi hazırlamaya girişebilirim. Ama böylesi de, hem fena halde bu konudaki yeteneksizliğimi gözler önüne serme riski taşıyor, hem de işin kişiselliğini azaltıyor sanki.

Neticede yaptım ama. Hazırladım bir liste. Sonsuz bir efkar coğrafyasında, zaman içinde uğramış bulunduğum, birbiriyle alakasız, ama bir yönüyle içime işlemiş yerler gibi düşünün her bir parçayı. Eskiden, daha özel radyolar falan kurulmadan önce TRT radyolarında, herhalde vakit doldurmak için yapılan bir “pseudo-program” vardı. Başında, bir spiker nedense son derece duygusuz bir sesle, “Şimdi çeşitli müzik,” der ve gelişigüzel sıralanmış bir sürü şarkı çaldıktan sonra aynı tavırla, “Çeşitli müzik dinlediniz,” diyerek programı bitirirdi. Korkarım, hazırladığım listedeki şarkıların arka arkaya dinlenmesi böyle bir etki yaratabilir insanda. Dario Moreno’nun “Her akşam votka, rakı ve şarap / İçtikçe delirir insan, olur harap” sözünü hatırlamakta da fayda var. Yani bunların herhangi biri, ölçüsünde içildiğinde keyifli olabilir ama hepsini karıştırdığınızda netice… işte üstadın dediği gibi. Buyrun size, beşi yerli beşi yabancı kaynaklı on adet çeşitli ve efkarlı müzik.

Öte yandan söz konusu listeyi başka bir zaman, başka bir ruh durumunda ya da ne bileyim kahvaltıda şunu değil de bunu yediğim bir gün dahi hazırlasam, bambaşka şarkılar öneriyor olabilirdim sevgili mazoşist ve egoist okurlara. Dikkat ederseniz -o kadar dikkatsiz olacağınızı düşünmek bile istemiyorum- her bir parçanın yanına, o şarkıdaki efkarın veçhesine dair küçük bir not düştüm. Biri hariç. Onu özel olarak tanımlamama gerek yok. Efkara dair on değil, sadece bir parça seçmem istenseydi hep bu şarkının adını söylerdim. Ne olursa olsun. Yüzüne bakmasam da, başımı çevirsem de, ne kadar kırgın olsam, dargın olsam da bile. İnan ki, bu böyle.”

Alper Canıgüz

Seni Her Gördüğümde, Erkin Koray

Umutlu efkar / Güneşim, İdil Üner

İntikamcı efkar / Unutama Beni, Esmeray

İsyankâr efkar / Hep Kahır, Cem Karaca

Acı gerçekçi efkar / Tek Başına, Fikret Kızılok

Lirik efkar / Broken Bicycles, Tom Waits

Nostaljik efkar / La Boheme, Charles Aznavour

İnkârcı efkar / I Will Survive, R.E.M.

Naif efkar / Everytime You Go Away, Paul Young

Suçlu efkar / Salut, Joe Dassin