Jesper Boye: “Ülke diye bir şey yok, sesler var…”

“Bir müzisyen olarak da doğu ezgileriyle duygularımı çok daha doğru ve açık ifade edebildiğimi, müziğe kendi ruhumu daha fazla katabildiğimi fark ettim. Grubum Al Qaynah‘ın sloganı “There’s no country”, yani ülke diye bir şey yoktur! Ülkeler yok, evet, ama sesler var. Batılı sesler ve müzikler bana gittikçe daha yaratıcılıktan yoksun ve ticari gelmeye başladı, Türk ve orta doğu müziklerine yönelmemde bunun payı büyük. Politik bir yanı da var bunun, ama aslolarak estetik bir tercih olduğunu söyleyebilirim.”

Danimarkalı müzisyen Jesper Boye’nin enteresan projesi Al Qaynah’a doğulu müzisyenler de çeşitli şekillerde katkıda bulunuyor. Kimi sesi, kimi enstrümanlarıyla… Albümde Boye’nin İstanbul seyahatinde yaptığı Cihangir adlı bir parça yer alıyor. Coraline adlı şarkıyı ise Orange Blossoms grubunun eski solistlerinden Leila Bonus seslendiriyor. Boye, “Kimlerle çalıştığımı tek tek saymak yerine ‘felsefenin rock starı’ Michel Foucault’nun bir sözünü hatırlatacağım” diyor. “Bize kim olduğumuzu sormayın ve hep aynı kalmamızı beklemeyin.” İşte Boye’nin doğu müziğinden etkilenme sebepleri…

Müzikte TANRI OSMANLI’YI KORUSUN trendi

“Ülke diye bir şey yok, evet, ama sesler var…”

“Türk müzisyenleri seviyorum. Mesela Mercan Dede’yi… Aslında sizde Doublemoon diye bir firma var, çıkardıkları birçok albüm çok güzel. Ayrıca Türk rap’ini ve Ceza’yı enteresan buluyorum. Ama dürüst olmak gerekirse, sizin rap’i daha çok dilinizi çok güzel bulduğum için seviyorum galiba.”

“İlk gençlik yıllarımda Hintli müzisyen Sheila Chandra’yı dinlerdim, oradan flamenkoya geçtim. Doğu müziğiyle dolaylı olarak tanışmam bu şekilde oldu. Benim için bir sonraki aşama doğal olarak Türk, İran ve Afgan müzikleri oldu. Türk müziği hayatımda eksik kalmış bir bağlantıyı yeniden kuruyordu bir bakıma. Bir müzisyen olarak da doğu ezgileriyle duygularımı çok daha doğru ve açık ifade edebildiğimi, müziğe kendi ruhumu daha fazla katabildiğimi fark ettim.”

“Grubum Al Qaynah’ın sloganı ‘There’s no country’, yani ülke diye bir şey yoktur! Ülkeler yok, evet, ama sesler var. Batılı sesler ve müzikler bana gittikçe daha yaratıcılıktan yoksun ve ticari gelmeye başladı, Türk ve orta doğu müziklerine yönelmemde bunun payı büyük. Politik bir yanı da var bunun, ama aslolarak estetik bir tercih olduğunu söyleyebilirim. Al Qaynah’ın müziğini tarif etmek zor, dinleyen herkese başka bir şey ifade ediyor. Bazıları grubun siyasi duruşundan etkileniyor, bazıları müziğin etkisine kapılıyor.”

Gülenay Börekçi