Mustafa Seven: “Bak, bir yaprak düşüyor en mahrem yerine…”

Yakın arkadaşım Mustafa Seven, bilirsiniz, müthiş bir fotoğrafçıdır. Instagram sayesinde onu artık neredeyse bütün dünya tanıdı. Ciddi bir hayran kitlesi var artık. Ama o bunu umursamadan hayatını eskisi gibi yarı bilge, yarı serseri olarak sürdürüyor. Ondan aylar önce istedim Egoist Okur için bir “Efkâr Karması” hazırlamasını. Vakit bulup ancak yaptı. Ara sıra DJ’lik yaparken ne çalıyorsa, o şarkıları seçti tabii. Kâh 1950’lerde New Orleans’ta bir bara götürdü beni ve eşsiz birtakım adamlarla kadınların, kumar oynayanlar ve gece bitene kadar sevişip sabah ayrılacak olanların arasında, hiçbir şeyi umursamadan müzik yaptığı mekanlardaki sesleri dinletti, kâh Balkanlarda, Arjantin’de, Güney Amerika’da, Avrupa’nın doğusunda, Jamaika’da, Arap diyarlarında dolaştırdı. Bandista marşları dinletti, Luxus’la dans ettirdi. Onun çok güzel listesini dinlerken, neşenin hüzünden azade olmadığını ve bütün güzel şarkıların hatta en oynak, en hareketli olanların bile insanı bir şekilde kederlendirdiğini hatırladım. Bu liste Luxus’un şarkısındaki lafı çalarsam, en mahrem yerimize, göğsümüzün sol tarafına düşen bir yaprak gibi…

Gülenay Börekçi

Mustafa Seven: “Bak, bir yaprak düşüyor en mahrem yerine…”

Haydi Barikata, Bandista

Back it Up, Caro Emerald

Boro Vasat, Eendo

Hazmat Modine, Bahamut

Salade, Tomate, Oignon, La Caravane Passe

King without a Crown, Matisyahu

Raksit Leila, Mashrou’ Leila

Romantizma, Luxus

Lili s’en fout, Toufic Farrouk