Endişeli bir kedinin varoluşsal sayıklamaları…

Henri dünyanın en ünlü kara beyaz kedisi. Hayatı film oldu, kitap oldu, onunla röportajlar yapıldı. Şanslı sayılır bence, çünkü ödül törenlerine katılması gerektiğinde smokin falan giymesi gerekmiyor, çünkü renklerinden ötürü doğuştan smokinli.

Motto’sunu Jean Paul Sartre’dan alan (“Başkaları cehennemdir”) kedi Henri karton kutulardan çıkmadan bol bol düşünüyor. Düşünüyor ve bunalıyor, tam bir elitist. Maço ayrıca. Güzel dişi kedileri küçümsüyor ve değerli zamanını mecburiyetler dışında onlara ayırmıyor.

Aşağıda bu pek karizmatik kedinin gayet edebi videolarından birini seyredebilirsiniz.

Gülenay Börekçi

Henri le chat noir: “CEHENNEM BAŞKALARIDIR…”

“Rüyalarım hep aynı. Birçok kedinin huzur kaynağı olan karton kutu, benim kederimin kuyusu. Tırmanıp tepesine çıksam bile, bunaltımın ağırlığıyla hemen devriliveriyor. Sonra rüyamda şekerleme yaptığımı görüyorum. Huzursuz uyuyan bir kedi sahiden ne hazin şeydir! Zihnimi düşüncelerden arındırmayı çok özledim. Ama yok, hayır, o kadar da boş olmasın tabii. Şu hırsızlığı huy edinmiş sinemacının utanmazca tacizlerine o kadar uzun zamandır maruz kaldım ki. Arsızca benim varoluşsal kederimin ekmeğini yiyip duruyor. En iyi iş kıyafetlerimi giymeme rağmen, sözleşmelere benim ticari haklarıma dair tek bir madde bile koymuyor. Neyse ki felsefi fikirlerimden oluşan bir kitap yazarak, kendimi bütün bu aşağılanmalardan kurtarmayı başardım. Hayatımda ilk kez kelimelerim ve fikirlerim artık o adamın boyunduruğunda değil. Başarımın ödülünü artık o toplayamayacak. Hem kel soytarının giyecek smokini bile yok. Hmmm, sanki bir yerden karton kutu kokusu alıyorum. Ah hayır! Hayır, hayır, bu kadar da olmaz… Bu, bir şaka olmalı. ‘Endişeli Bir Kedinin Varoluşsal Sayıklamaları’, William Braden. O kutudan hiç çıkmamalıymışım.”